عوامل تسهیل کننده و بازدارنده یادگیری مهارت های بالینی از دید دانشجویان پرستاری سال سوم دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س)

مقدمه: در تحقیقات مختلف به بررسی مشکلات و موانع مربوط به یادگیری مهارت های بالینی پرداخته شده ولی به عوامل تسهیل کننده مؤثر بر آن توجه نشده است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل تسهیل کننده و بازدارنده یادگیری مهارت های بالینی از دید دانشجویان پرستاری سال سوم دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) شهر شیراز انجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 54 نفر دانشجوی ترم ششم پرستاری به صورت نمونه گیری آسان و در دسترس انتخاب شدند. پرسشنامه پژوهشگرساخته حاوی سؤالاتی در حیطه مشخصات فردی نمونه ها و67 سؤال در رابطه با عوامل تسهیل کننده و بازدارنده مؤثر بر یادگیری مهارت های بالینی در حیطه های ارتباط دانشجو، پرسنل، مربی و بیمار، رضایت دانشجو از نحوه آموزش مهارت ها توسط مربی و پرسنل، و نیز از نحوه ارائه دروس تئوری و عملی، و امکانات موجود بیمارستانی و دانشگاهی و ویژگی های مربیان بود، بین نمونه های مورد پژوهش توزیع و سپس کلیه پرسشنامه ها جمع آوری گردید. داده ها با نرم افزار spss و به صورت آمارهای توصیفی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: بیشترین عوامل تسهیل کننده یادگیری مهارت های بالینی مربوط به تجارب آموزشی و عملی مربیان در پیشرفت امور آموزشی (8/77 درصد)، فراهم بودن محیط توسط مربیان برای تجربه مهارت های بالینی دانشجویان (8/77 درصد)، توجه به حقوق و نیاز بیمار (76 درصد)، احساس مسؤولیت مربیان در امر آموزش (76 درصد)، و بیشترین عوامل بازدارنده یادگیری مهارت های بالینی، مربوط به وجود استرس در بخش (3/83 درصد)، عدم حمایت دانشجو توسط پرسنل (6/66 درصد) و تندخویی و عصبانی مزاج بودن پرسنل (8/64 درصد) بود. نتیجه گیری: دانشجویان از موضوعات مطرح شده در حیطه های مختلف رضایت داشتند ولی از ارتباط بین پرسنل و دانشجو و نحوه ارائه دروس عملی و تئوری توسط مربی رضایت نداشتند و این عوامل را به عنوان بازدارنده آموزش مهارت های بالینی مطرح نمودند. بازنگری و اقدامات مناسب توسط مسؤولین آموزشی برای یک محیط بالینی آموزشی مناسب پیشنهاد می شود.